Choroba zespołu Aspergera u dzieci jak i u dorosłych nie powoduje wystąpienia zaburzeń w rozwoju umysłowym. Objawy zespołu Aspergera ujawniają się w braku umiejętności interpersonalnych oraz społecznych. Leczenie tej choroby bazuje na terapii różnorodnymi metodami, w tym przede wszystkim na takiej terapii jak behawioralna i kognitywna.
Zespół Aspergera – co to jest oraz jaki ma związek ta choroba z autyzmem?
Zespół Aspergera należy do zaburzeń ze spektrum autyzmu. Jest to jedno z najłagodniejszych całościowych zaburzeń rozwojowych. Stan umysłowy u dziecka chorującego na zespół Aspergera rozwija się prawidłowo, w przeciwieństwie do dziecka chorującego na autyzm dziecięcy gdzie rozwój umysłowy nie jest w ustalonej normie intelektualnej. Cechami wspólnymi autyzmu i zespołu Aspergera jest wycofanie społeczne oraz brak umiejętności społecznych. Dorośli chorujący na schorzenie zespołu Aspergera często odbierani są przez otoczenie za dziwaków bądź ekscentryków ze względu na powstałą trudność w nawiązywaniu relacji oraz kontaktów międzyludzkich. Osoby chorujące na zespół Aspergera mają swój „zamknięty się własny świat”, który odcina ich od życia rzeczywistego lub posiadają nietypowe i bardzo pochłaniające pasje.
Zespół Aspergera to choroba która pozwala na samodzielne prawidłowe funkcjonowanie chorego. Autyzm u dziecka jest powiązany z poważnym problemem z rozwojem umysłowym oraz najczęściej z niskim ilorazem inteligencji. Wtedy IQ jest poniżej 30, przez co poziom ten uniemożliwia nawet naukę mowy. Na zespół Aspergera tak jak i na autyzm dziecięcy częściej chorują chłopcy niż dziewczynki.
Jakie są objawy zespołu Aspergera u dziecka i osoby dorosłej?
Zespół Aspergera to choroba, która daje mniej nasilone objawy niżeli autyzm wczesnodziecięcy. Zespół Aspergera u dziecka zaczyna być zauważalny zazwyczaj pomiędzy 3 a 8 rokiem życia. W tym czasie zespół Aspergera daje takie objawy jak:
- przede wszystkim dziecko unika kontaktu wzrokowego,
- zauważalna jest ograniczona mimika twarzy oraz mowa ciała, może też wystąpić brak mowy ciała
- może wystąpić również brakiem umiejętności do odczytywania mowy ciała oraz mimiki innych osób,
- dziecko unika kontaktu fizycznego,
- dziecko niechętnie współpracuje, wykazuje dużą niechęć do pracy w grupie,
- zachowania dziecka cechują się charakterystyczną dla choroby zespołu Aspergera powtarzalnością oraz rutynowością – dziecko z chorobą Aspergera nawet najprostsze czynności chce wykonywać ściśle według ustalonego, konkretnego schematu,
- dziecko ma problem ze stosowaniem prawidłowych zaimków osobowych,
- dziecko ma zaburzenia mowy oraz języka. Problem dotyczy tonu głosu oraz akcentowania itd. Dziecko nie rozumie metafor, ani sarkazmu, czy też ironii,
- posiada zaburzenia kompulsywno – obsesyjne związane na przykład z układaniem przedmiotów w jednym rzędzie,
- czasem może wystąpić w chorobie Aspergera niezdarność ruchowa
